یادداشت| آزادی در نگاه اسلام و مکاتب بشری(2)؛ حقوق طبیعی از دیدگاه اسلام

علی حیدری عضو هیئت تحریریه خبرگزاری فارس از کرمانشاه در یادداشت خود به این موضوع اشاره کرد که در اسلام بحث درباره ی حقوق طبیعی تاریخچه ی دیرینی ندارد و فلاسفه ی متأخر بیشتر به بحث در این بحث پرداخته اند.

شاید از دلایل این مسئله، عدم احتیاج به پرداخته شدن به آن بود چراکه از زمان امامان شیعه تابه حال شیعه برای عقل جایگاه ویژه و مستقلی قائل بوده.

 در اسلام عقل به مثابه بازویی در کنار شرع به ترسیم و تبیین حقوق طبیعی انسانی می پردازد بدون آنکه سلامت و استقلال عقل به مانند مسیحیت زیر سؤال رود (حقوق طبیعی انسان در اسلام، محمدجواد جاوید).

حقوق طبیعی از دیدگاه فلاسفه ی مسلمان؛ حقوقی است که خداوند از طریق طبیعت به بشریت تفویض کرده و آن را لازمه ی زندگانی بشر قرار داده که مشتمل بر استعدادهای بشری و احتیاجات او برای رسیدن به کمال انسانیتش است.

با مبین شدن حقوق طبیعی، حال به مفهوم آزادی بازمی گردیم.

سابقاً عرض کردیم که مفهوم آزادی با توجه به دیدگاهی که مکاتب نسبت به حقوق طبیعی دارند متفاوت تعریف می شود.

بر اساس دیدگاه مادی گرایان آزادی یعنی فقدان هرگونه مانع بر سر راه انسان برای رسیدن به میل و اراده اش.

 در میان فلاسفه ی بنام غربی لاک و هابز آزادی را به دو نوع تقسیم کرده اند: لاک:  1.